"Wat voor auto heb je gekocht?", vroeg mijn moeder. "Een blauwe." "Oh, mooi! Nou, veel plezier ermee hè."
Een E83 uit 2005 (ja, youngtimer) overgenomen van een particulier. Nette auto, niet te gek veel kms. Het was me al voorspeld, ik kon al vrij snel gaan sleutelen:
- Klem van het ruitmechanisme achter vervangen. Met hulp van YouTube en een Bulgaars stukje plastic was het goed te doen.
- Wrs vanwege een terugbouw van LPG naar benzine ontbrak een reservewiel + schotel. Dat laatste gescoord in D en binnenkort aan de knutsel. Waarom een nieuw reservewiel (velg bij de dealer en band elders) onder de 100 euro kost en vele verroeste/ uitgedroogde exemplaren bij handel en particulieren daar (ver!) boven is mij een raadsel.
- De Scénic had veel (!) meer ruimte voor spulletjes voorin. Twee EHBO laatjes (voor echt klein spul / CD's) gescoord en gemonteerd onder beide voorstoelen.
- De middenconsole kraakte als een oud spiraalbed in zekere cadans
. Twee kunststof delen die over elkaar schuren. Lube hielp niet, gewoon maar een stukje tie wrap ertussen gelegd. Problem solved.
- Ignition Starter Switch Sensor besteld. De functies op het stuur doen het vaker niet dan wel (incl. de claxon), enig speurwerk leidde tot de diagnose dat deze sensor de boosdoener kan zijn. De bevestiging dat als je het schuifje van de zonneklepspiegel opent zodat de storing verdwijnt
deed me hardop lachen van verbazing. Ook geen ultra lastig klusje als ik YouTube mag geloven, gaat ook lukken.
nb. Ik rijd al wel 20 jaar BMW, maar da's op 2 wielen en dat telt zeker niet hè?
